Szczęście jest stanem elektryzującym i nieuchwytnym. Filozofowie, teologowie, psychologowie, a nawet ekonomiści od dawna starają się to zdefiniować. A od lat 90. cała gałąź psychologii – psychologia pozytywna – była zaangażowana w sprecyzowanie tego. Szczęście to więcej niż po prostu pozytywny nastrój, szczęście jest stanem dobrego samopoczucia, który obejmuje dobre życie, poczucie sensu i głębokie zadowolenie.
Psychologia pozytywna koncentruje się na mocnych stronach i zachowaniach, które pozwalają jednostkom budować życie sensu i celu – przejść od przetrwania do rozkwitu. Koncentrując się na tym, jak ludzie mogą być szczęśliwsi i pełniejsi.
Radość ma również swoje zalety zdrowotne. Coraz więcej badań sugeruje również, że szczęście może poprawić twoje zdrowie fizyczne; uczucie pozytywności i spełnienia wydaje się korzystnie wpływać między innymi na zdrowie układu sercowo-naczyniowego, układ odpornościowy, stany zapalne i ciśnienie krwi. Szczęście wiąże się nawet z dłuższą żywotnością, a także wyższą jakością życia i dobrostanu.
Osiągnięcie szczęścia jest dążeniem globalnym. Naukowcy odkryli, że ludzie z każdego zakątka świata oceniają szczęście jako ważniejsze niż inne pożądane osobiste wyniki, takie jak zdobycie bogactwa, zdobycie dóbr materialnych i dostanie się do nieba.
Jak być szczęśliwym
Szczęście nie jest wynikiem przeskakiwaniem z jednej radości na drugą; naukowcy odkryli, że osiągnięcie szczęścia zazwyczaj wiąże się z czasem odczuciem znacznego komfortu. Makijaż, okoliczności życiowe, osiągnięcia, stan cywilny, relacje społeczne, a nawet twoi sąsiedzi – wszystko to wpływa na to, jak szczęśliwy jesteś lub możesz być. Podobnie indywidualne sposoby myślenia i wyrażania uczuć. Badania pokazują, że duża część szczęścia jest pod osobistą kontrolą.
Regularne oddawanie się drobnym przyjemnościom, angażowanie się w trudne działania, ustalanie i osiąganie celów, utrzymywanie bliskich więzi społecznych i znajdowanie celu poza sobą zwiększa zadowolenie z życia. Nie samo szczęście jako takie sprzyja dobremu samopoczuciu, ale faktyczne dążenie do niego jest kluczowe.